„Księga życia to najważniejsza księga, której nie można ani zamknąć, ani otworzyć, kiedy się chce; chciałoby się wrócić do ulubionych fragmentów, a tu pod palcami już pojawia się strona, na której przychodzi śmierć.”

„Życie Violetty” Valerie Perrin to opowieść o kobiecie o wyjątkowej osobowości. Jej codzienność ma dwa oblicza – jedno służbowe przeznaczone dla ludzi, których spotyka w pracy i drugie, bogate kolorowe życie wewnętrzne i czas spędzany w swoim ogrodzie warzywnym. Wybierając tę pozycję na lekturę obawiałam się, że będzie to mroczna i ponura historia. Nic podobnego. Choć jest w książce dużo bólu i tragedii to” Życie Violetty” jest ciepłą, trochę może nostalgiczną powieścią o życiu, napisaną z dużą wrażliwością. Violette pracuje jako dozorczyni na cmentarzu w małym miasteczku, oprowadza po nim, wysłuchuje odwiedzających pomagając im uporać się ze śmiercią najbliższych. W jej domku czeka na nich herbatka i słowa wsparcia. Myślę, że autorka starała się nam uświadomić jak ważna jest pamięć o zmarłych, przekazanie następnemu pokoleniu wspomnień. Główna bohaterka sama przeżyła tragedię, mimo tego, że jest otoczona śmiercią powoli powraca do życia. I myślę ze to właśnie radość życia, takiego codziennego, z drobnymi przyjemnościami, wśród przyrody, wśród przyjaciół jest głównym przesłaniem tej powieści. Czytając ją czytelnik powoli zanurza się w treści, w każdym kolejnym rozdziale poznajemy fragment życia bohaterki i jego kolejne etapy. Autorka wprowadziła też kilka innych wątków, które nawzajem się splatają i uzupełniają. W spokojnej akcji powieści napisanej pięknym językiem i dobrze przetłumaczonej odnajdziemy historię miłości, powieść obyczajową i nawet zagadkę kryminalną. Chodź chronologia zdarzeń jest zaburzona, czyta się ją dobrze. Autorka dozuje nam treść krótkimi rozdziałami, a każdy z nich opatrzony jest tytułem – myślą. Przepiękna szata graficzna książki również zachęca do czytania. Zresztą powieść została przetłumaczona na wiele języków i zdobyła uznanie milionów czytelników. To książka z niezwykłym klimatem, do której zawsze można wrócić.

Halina Jasnosz